Van plezier naar verwachting
Ken je dat gevoel? Je zit lekker te tekenen, helemaal in je eigen wereld. Je hoeft nergens aan te denken, alleen aan de lijnen die je zet. Het voelt fijn, ontspannen. Dan kijkt iemand over je schouder mee. “Wow, jij kunt echt goed tekenen!”
Je glimlacht. Leuk dat iemand dat ziet. En dan komt de vraag: “Wil je een tekening voor mij maken?”
Misschien zeg je meteen ja. Het voelt als een compliment en je vindt het eigenlijk best leuk om iets voor een ander te doen. Maar dan komt het verzoek: een portret. En daar begint het.
De eerste portrettekening
Je wilt het graag goed doen, dus je begint vol goede moed. Je kijkt naar de lijnen, probeert de juiste verhoudingen te vinden. Maar hoe langer je eraan werkt, hoe meer je twijfelt. De neus lijkt niet te kloppen. De ogen staan net te scheef. Het lijkt er gewoon niet genoeg op.
Als je de tekening uiteindelijk afgeeft, voel je je opgelucht, maar niet helemaal tevreden. En dan hoor je: “Dank je! Mag ik er ook eentje voor mijn zus vragen?”
Voor je het weet, zeg je weer ja.
De lijst groeit
Mensen vinden je tekeningen mooi en dat is geweldig, toch? Maar elke keer als iemand je vraagt om een tekening, voel je een lichte druk. Je wilt het goed doen. Je wilt niemand teleurstellen.
Dan merk je dat het tekenen anders voelt. Waar je eerst gewoon lekker kon zitten tekenen zonder doel, heb je nu een lijst van mensen die iets van je verwachten. Vijftien mensen die een portret willen. En jij? Jij hebt het gevoel dat je langzaam het plezier erin aan het verliezen bent.
Waar is dat vrije gevoel gebleven? Waarom voelt het nu als een taak in plaats van iets leuks?
Wanneer een hobby een verplichting wordt
Dit gebeurt vaker dan je denkt. Niet alleen met tekenen, maar met alles waar passie en talent bij komt kijken. Zolang je het voor jezelf doet, voelt het vrij. Maar zodra anderen verwachtingen krijgen, kan dat veranderen.
Misschien herken je dit gevoel:
- Je zegt ja terwijl je eigenlijk nee wilt zeggen.
- Je voelt je onzeker omdat je tekeningen niet altijd perfect lukken.
- Je hebt steeds minder zin om te tekenen, terwijl je het eerst zo leuk vond.
Het probleem is niet dat mensen je talent waarderen, maar dat het je vrijheid wegneemt. Je bent gaan tekenen omdat het je rust gaf, maar nu voelt het als werk.
Hoe krijg je het plezier terug?
Simpel gezegd: teken weer voor jezelf. Dat klinkt makkelijker dan het is, want hoe zeg je nee zonder schuldgevoel? Misschien helpt het om het jezelf af te vragen: wil ik dit écht tekenen, of voel ik me verplicht?
Je hoeft niet altijd nee te zeggen, maar het is goed om te onthouden dat jouw plezier voorop staat. Probeer weer gewoon te tekenen zonder doel. Geen opdracht, geen verwachtingen. Zet muziek op, pak een schetsboek, en laat je hand gewoon gaan.
Weet je nog waarom je begon? Omdat het fijn was. Omdat je er blij van werd. Dat gevoel mag je terugpakken.
Begin opnieuw
Soms moet je even opnieuw beginnen. Niet voor anderen, niet omdat iemand het van je vraagt, maar gewoon voor jezelf.
Dus pak dat potlood, dat schetsboek. En teken. Gewoon omdat je het leuk vindt.
